Grbović: Nikšićki teatar može odgovoriti izazovima savremenog pozorišta

Tom prilikom predsjednik opštine, Veselin Grbović istakao je da pozorište kao institucija objedinjuje sve umjetničke izraze i predstavlja reper kulturnog razvoja svakog grada, a zatim podsjetio na njegovu dugu istoriju.

„Priča o Nikšićkom pozorištu traje od 1884. godine kad je 16. februara Bekica Šobajić održao pozdravni govor i prisutne upoznao sa značajem osnivanja pozorišne scene u Nikšiću, koja se pojavila prva, iza prve na Cetinju i kada je odigrana prva predstava „Slobodarka“. Rijetko gdje su se na sudbini pozorišta tako presudno reflektovala društvena i politička zbivanja kao u Nikšiću. Ipak, u gradu je pozorišni život disao i dok su trajali ratovi, dok je vladala nemaština i kada je i formalno ukidano jer je pozorište ugašeno 1898. godine, ali je nastavilo svoj život kroz pozorišnu sekciju pjevačkog društva „Zahumlje““, podsjetio on i dodao da sve pozorišne aktivnosti bivaju ugašene 1938. godine, do okončanja II svjetskog rata.

Uporedo sa obnovom zemlje, dodaje, prišlo se i obnovi duhovnih i kulturnih vrijednosti i 1949. godine, odlukom Narodnog odbora grada biva osnovano Narodno pozorište, pa se ređaju uspjesi našeg teatra i počinju svijetli trenuci ondašnje pozorišne umjetnosti. Nikšić tada postaje zavičaj mnoštva izuzetnih reditelja, vrhunskih glumaca i vrijednih pozorišnih radnika.

Međutim, kako Grbović navodi, ta situacija nije trajala dugo.

„Opet ubrzo nastupaju teški dani za naše pozorište i zbog brojnih finansijskih i drugih nevolja 1965. donosi se odluka o gašenju Nikšićkog pozorišta, ali pozorišna igra u gradu pod Trebjesom nastavlja se kroz dramsku sekciju KUD-a „Zahumlje“, a potom i kroz dramski studio Centra za kulturu Nikšić i druge amaterske ansamble. 1999 godine Skupština opštine Nikšić osniva javnu ustanovu Nikšićko pozorište koja je, zahvaljujući upornosti i umješnosti lokalne uprave prije dvije godine dobila svoj hram“, nastavlja on naglašavajući da je za samo dvije godine ta ustanova u okviru sopstvene produkcije realizovala sedam pozorišnih predstava, održana su dva Međunarodna festivala glumca, a ovaj period obilježio je i veliki broj gostovanja pozorišnih ansambala iz okruženja, niz umjetničkih koncerata, filmskih produkcija…

„Pozorište je igra magija, ali i život koji žive pozorišni umjetnici i publika. Ovo je prilika da istaknemo da je Nikšić, kao malo koji grad na ovim prostorima imao plejadu izuzetnih reditelja poput Blagote Erakovića, Nikole Vavića, Đage Mićunovića, Gorana Bulajića, ali i doajene evropskog glumišta poput Veljka Mandića, Draga Malovića, Petra Banićevića i mnogih drugih“, dodao je prvi čovjek grada.

Imajući u vidu tradiciju Nikšićkog pozorišta, ali i ovo zdanje koje ostavljamo u nasleđe generacijama koje će sjutra kreirati kulturni ambijent grada i nastaviti ispisivanje pozorišne hronike Nikšića, Grbović je siguran da nikšićki teatar može odgovoriti izazovima savremenog pozorišta i da će ovdašnja scena u budućnosti doživjeti nove uspjehe, kao i da se nikada više neće gasiti.

„Duboko vjerujući u svestrani savremeni napredak grada Nikšića i ukupno evropsko opredjeljenje Crne Gore, stvaralački ćemo istrajati u svim našim naporima da sačuvamo bogatu prošlost i stvorimo još bogatiju budućnost“, završio je on sa željom da ova ustanova našim sugrađanima bude drugi dom.

U nastavku večeri izvedena je predstava „Bilo jednom u maju“, nastala po tekstu savremenog mađarskog dramskog pisca Žolta Požgaja, u adaptaciji i režiji Gorana Bulajića i produkciji Nikšićkog pozorišta.