FOTO: Dom Draškovića jedna od najstarijih kuća u Nikšiću

A zapravo, zvanično to nije. Kako kaže Ivica, podaci do kojih je dolazio vremenom ukazuju na to da se radi o  jednoj od nasjtarijih kuća u Nikšiću. Potiče iz doba Turaka, a po saznanjima koja je dobio od poznatog nikšićkog novinara i hroničara, Dina Tuzovića, kuća je sagrađena još 1837. godine i pripadala je ondašnjem junaku, Jašaru Babiću.

„Imam saznanja da je na 100 metara odavde ka Rastocima postojala još jedna ovakva. Bile su to kule Babića“, priča Ivica uvodeći nas u istorijsku pozadinu ove priče o kojoj ne postoje pisani tragovi, izuzev jednog iz 1921. godine – kupoprodajnog ugovora koji Draškovići ponosno čuvaju.

„Moj prađed je kupio kuću od tadašnjeg vlasnika Ljubiše Danilovića, poznatog trgovca. Sačinjen je i taj kupoprodajni ugovor, koji čuvamo“, objašnjava Ivica.

Ulaz u kuću sada se nalazi sa strane koja je okrenuta Bulevaru Vuka Mićunovića. Tada, kaže Ivica, ulaz je bio okrenut prema tvrđavi, jer je Stara varoš bila lice grada i ulazilo se sa sadašnje Ulice Stojana Kovačevića.

„Turci su taj dio zvali Kriva mahala. Stare kuće ovdje su uglavnom bile zanatlijske radionice. Tokom adaptacije kuće, koju smo zbog starosti morali popravljati, sa spoljne strane na zapadnom ćošku ukazao se polumjesec uklesan u kamenu, koji smo, takođe, sačuvali“, ističe on.

Ivica dodaje da je zbog starosti, kuća na dva sprata, sa oko 100 kvadrata u temelju, vremenom morala da se sanira, ali je porodica, kako kaže, pokušavala da sačuva koliko je moguće njenu autetntičnost.

„Ostale su puškarnice, debljina vanjskih zidova je 95 centimetara. Raspored je isti na oba sprata, velika soba 6m sa 4m i dvije male… Sačuvali smo i autentični kamen unutra, takozovane pidžune. Tokom bombardovanja Nikšića nije bila oštećena. Nalazio sam na tavanu, tokom renoviranja, turske i crnogorske novčanice“, kaže Ivica i dodaje da je proteklih godina pokušavao od nadležnih kulturnih institucija saznati nešto više o kući, ali bezuspješno.

Kuća koja krije 180 godina istorije ovog kraja, pravo je kulturno blago koje su Draškovići očuvali do granica mogućeg.

Zahvaljujući kolekcionaru starih razglednica iz našeg grada, Bošku Roganoviću, kuća Draškovića vidi se i na ovoj razglednici, sa kraja dvadesetih godina prošlog vijeka, kada je podno Bedema bilo tek desetak objekata.