Informacije o vremenu su trenutno nedostupne.

“Novinarstvo donosi rezultat - utiče na vašu zajednicu ili društvo na najprogresivniji način”

Za brojne napade na novinare još nema kazni

pixabay.com
  • Autor onogost.me
  • 02.11.2024. u 16:34
Međunarodni je dan borbe protiv nekažnjivosti zločina nad novinarima, 2. novembar, a i dalje su aktuelni napadi, prijetnje i pritisci na novinare i medijske kuće.

Ne smije se zaboraviti da u Crnoj Gori više od 20 godina nije riješeno ubistvo Duška Jovanovića, urednika “Dana”.

Iz kancelarije Zaštitnika ljudskih prava i sloboda na proljeće ove godine ukazali su da je broj fizičkih napada na novinare u Crnoj Gori smanjen, ali raste broj online uznemiravanja, prijetnji, naročito putem društvenih mreža, što se ne smije relativizovati, već je razlog za zabrinutost.

Tokom 2021. i 2022. godine, kako je ranije ukazivano iz NVO sektora, bilo je po 28 slučajeva napada na novinare, a 2023. godine taj broj iznosi 16.

O napadima na novinare u Crnoj Gori, osvrt je u najnovijem izvještaju dala i Evropska komisija.

“Vlasti su dale generalno brz i efikasan odgovor institucija i organa za sprovođenje zakona na nove slučajeve nasilja nad novinarima. U aprilu 2024. Vrhovni državni tužilac (VDT) je izdao obavezujuće uputstvo svim državnim tužilaštvima, nalažući hitno intenziviranje istraga u slučajevima nasilja nad novinarima i napada na medijsku imovinu. VDT je takođe naložio tužilaštvu da što prije da povratnu informaciju o svim preporukama ad hok komisije za praćenje slučajeva nasilja nad medijima. Specijalno državno tužilaštvo je u decembru 2023. podiglo optužnicu u slučaju pucnjave na istraživačkog novinara 2018. godine”, piše u izvještaju.

Kako se dodaje, Viši sud u Podgorici potvrdio je tu optužnicu u avgustu 2024. godine.

“Nadležni su prijavili, a nezavisni izvori potvrdili, značajno smanjenje broja slučajeva nasilja nad medijima u 2023. godini, pri čemu je policija registrovala 11 slučajeva (2022 bilo je 22 slučaja). Međutim, ostaje zabrinutost zbog nekoliko incidenata uznemiravanja od strane visokih javnih zvaničnika koje su novinari prijavili 2024. godine”, navodi se u izvještaju Evropske komisije.

Predsjednik Skupštine Andrija Mandić rekao je ranije da je pripremljen tekst za formiranje anketnog odbora koji će se baviti slučajevima nasilja nad novinarima i crnih trojki, odnosno ekipa koje su prije više od dvije decenije napadali novinare i oponente tadašnje vlasti.

Ubistvo Jovanovića, pokušaj ubistva Tufika Softića, prebijanje Mladena Stojovića, napadi i prijetnje Oliveri Lakić, napadi na redakciju “Vijesti” i “Dana” – slučajevi su iz ranijeg perioda koji ili nijesu uopšte, ili su samo djelimično riješeni.

Na teritoriji Zapadnog Balkana, u posljednjih 30 godina tokom rata 110 lokalnih novinara izgubilo je živote. U vremenima bez rata, život je izgubilo pet novinara, a tri od tih pet slučajeva riješeni su pravosnažnom presudom, saopštila je regionalna Safe Journalists mreža.

Duško Jovanović ubijen je u noći 27. maja 2004. godine u Podgorici hicima iz automatske puške. Nalagodavci, organizatori i počinioci tog gnusnog ubistva još nijesu poznati.

Iako je odmah nakon ubistva 2004. godine država obećala efikasnu istragu, rezultata niti je bilo niti ih ima. Jedno lice je osuđeno za saizvršilaštvo.

U to vrijeme, na vlasti je bila Demokratska partija socijalista (DPS) bivšeg predsjednika države Mila Đukanovića, a tadašnja opozicija je ovo ubistvo dovodila u vezu sa pisanjem lista o duvanskoj mafiji.

Novine “Dan” su tada uglavnom prenosile tekstove zagrebačkog “Nacionala”, koji su objavljivani od 2001.godine a prema kojima su Milo Đukanović i biznismen Stanko-Cane Subotić bili dio “duvanske mafije” koja je krijumčarenjem cigarete zaradila ogroman novac. Njih dvojica su to negirali.

Urednik “Nacionala” Ivo Pukanić ubijen je 2008. godine.

Za saučesništvo u ubistvu Jovanovića do sada je osuđen jedino Damir Mandić na 19 godina zatvora.

Policija je našla određene dokaze o njegovom kretanju u noći Jovanovićevog ubistva, između ostalog, i na limenci ostavljenoj u blizini automobila iz kog je pucano.

Bivši direktor policije Veselin Veljović je 2019. godine saopštio da taj slučaj nije zatvoren, ali da je istraga ugrožena zbog greške ili profesionalnog nesnalaženja tadašnjeg tužioca.

Veljović je tada navodio da je nakon ubistva Jovanovića policija imala “u rukama jednog od saučesnika, Damira Mandića”, ali je tužilac odlučio da ga sasluša tek sjutradan, do kada je on, nakon konsultacija sa advokatom, odlučio da se brani ćutanjem.

Bivši policijski funkcioner Milan Vujanović pred kamerama je rekao da je Vesna Medenica tada kao vrhovni državni tužilac opstruirala istragu o ubistvu Jovanovića.

Prema njegovim riječima, Medenica je od početka znala za službenu zabilješku sa priznanjem danas jedinog osuđenog za to ubistvo Damira Mandića, ali nije reagovala i odmah uputila tužioca u CB Podgorica.

Kako se kasnije ispostavilo, navodi on, to je bila ključna stvar koja je uticala da se ubistvo Jovanovića nikada potpuno ne rasvijetli.

Službena zabilješka sačinjena je u CB Podgorica 5. juna 2004. godine, svega nekoliko dana nakon ubistva urednika “Dana”. U njoj je Mandić detaljno opisao i ulogu drugih lica u tom zločinu, ali zbog toga niko drugi nije procesuiran, uz obrazloženje da nije bilo dokaza.

Podsjetimo, Odbor za zaštitu ljudskih prava Generalne skupštine Ujedinjenih nacija 18. decembra 2013. godine usvojio je predlog da 2. novembar bude Međunarodni dan zaštite novinara. Na taj dan, 2013. godine, novinari francuskog Radija Frans internešnal Žislen Dipon i Klod Verlon, ubijeni su u Maliju.

Izvor: rtcg.me

    ,,Pričajmo iskreno, bez uvreda, laži i spinovanja.”​

    Ovaj razgovor se vodi prema Onogoštovim pravilima. Molimo, pročitajte pravila prije ulaska u diskusiju.

    Ostavi komentar

    Vaša email adresa neće biti objavljivana. Neophodna polja su označena sa *

    Povezani članci

    Zbog planiranih radova na mreži, u petak 27. decembra, bez napajanja električnom energijom ostaće djelovi opština Nikšić i Plužine, saopštili su iz Crnogorskog elektrodistributivnog sistema (CEDIS).
    Za potrebe prevoza učenika u mjestima gdje nema organizovanog javnog prevoza biće obezbijeđeno 49 vozila, 48 za osnovne škole i jedno vozilo za jednu srednju školu.