Tattoo majstor iz Nikšića: Tetovaža je nekad bila simbol hrabrosti i originalnosti

“Sve je počelo nakon što sam se prvi put istetovirao. Nekoliko godina nakon toga sam uspio da kupim opremu. Prva svoja djela sam uradio na sebi i meni bliskim ljudima, hvala im na koži i strpljenju”, počinje šaljivim tonom Damir.

Damir je saglasan sa činjenicom da je tetoviranje nekada bilo neprihvatljivo, a sada je ono uveliko u trendu. 

“Definitivno. Na veliku žalost ono što je nekad bio simbol hrabrosti i originalnosti danas je pomodarstvo. To se da primjetiti po nimalo originalnom odabiru motiva, čak i želji ljudi da nekada kopiraju tetovaže glumaca, fudbalera ili čak svojih drugara…”, kaže Damir.

U svom radu on koristi opremu proizvođača koji su trenutno jedni od najboljih u svjetskoj industriji tetoviranja: bishop rotary, critical, kao i mašine nekih najboljih balkanskih i evropsih custom builder-a. 

“Ono što je najbitnije, igle i boje, uvijek biram ono što je trenutno najbolje u ponudi tržišta. Što se tiče studija i higijene trudim se da pratim svjetske trendove, uvijek čisto, dezinfikovano, sterilno upakovano ili direktno iz sterilizatora”, objašnjava Damir.

Kako on kaže Nikšićani vole da se tetoviraju. Najčešći motivi kojima ukrašavaju svoje tijelo su imena, natpisi, štampanja, ali u poslednje vrijeme sve češće se tetoviraju “anđeli”.

Voli, kаže, da radi sve što ga motiviše, realizam i kompozicije za koje mu klijenti daju slobodu. Kako dodaje, u poslednje vrijeme radi dosta “tradicional” i “old school” motiva, mahom nastalih po njegovim skicama. 
Iako tetovažeri moraju biti profesionalci i udovoljiti mušteriji, ipak ima i onih motiva koje Damir nerado uradi. 

„Ne volim i izbjegavam da radim ono što se danas dosta traži, a to su prepravke i religijske simbole, krstove, manastire, ikone“, kaže on.

Ima onih koji dolaze uglavnom sa jasnim idejama što hoće, dok s druge strane ima i onih koji ne znaju koji motiv žele, već samo žele da budu “u trendu”. Damir ima objašnjenje i za to.

“Uglavnom imaju problem blokade mašte, to je u današnjem društvu česta pojava. Tako da ih obično pošaljem kući, da još jednom o svemu dobro razmisle da kasnije ne bi bilo kajanja”, jasan je Damir.

Ipak, dodaje on da cijena dosta puta odlučuje, a ne želja za kvalitetnom i higijenski pravilno urađenom tetovažom. To je danak deformisane svijesti ljudi i nemaštine, koji stavljaju tetovažu u “must have” položaj, po svaku cijenu. 

Ponekad se dešava da se mušterije nakon nekog vremena predomisle i žele ili da uklone tetovažu ili da  je modifikuju. 

“Obično se uklanjaju imena bivših ljubavi. Prepravke su dosta zahtjevne, ljudi to često i ne kapiraju pa su teški za saradnju i odabir motiva pa često ne nađemo kompromis”, kaže Damir.

Za kraj, Damir poručuje onima koji žele da se tetoviraju da što više vjeruju svom majstoru i manje ga frustriraju, jer će u tom slučaju  dobiti ljepšu i  manje bolnu tetovažu. A budućim tetovažerima da nikad ne odustaju i da se naoružaju strpljenjem.