URA: I azil za pse porodični biznis?

Kako se navodi u saopštenju koje potpisuje Goran Šućur, jedan od njih je i primjer skloništa za pse u mjestu Brestice, poznatiji kao azil za pse.

“Sklonište je udaljeno 25 km od grada, pritom dva do tri km puta do skloništa nisu uopšte asfaltirana, već je na mjesto asfalta šljunkasti makadam, što onemogućava prilaz skloništu bilo kojim drugim tipom vozila osim terenskim. Sklonište je smješteno na nadmorskoj visini preko 1000 m što jasno ukazuje na niske temperature tog područja u zimskom periodu. U blizini nema linije električne energije, niti vodovoda”, navodi se u saopštenju.

Takođe, u njemu se postavlja pitanje “zašto je izabrana ova lokacija koja povećava troškove održavanja skoro dva puta od predviđenih?“, ali i dodaje da su ovo ujedno i pitanja koje su u aprilu 2015. pred nadležnim u Opštini iznijeli iz Društva za zaštitu životinja. Tom prilikom su, prema navedenom, apelovali da se izgradnja stopira, međutim, odgovora nije bilo.

“Na osnovi istrazivačkog rada, Gradjanski pokret URA, došao je do podataka koji upućuju na sumnjive radnje i na ono što bi se moglo nazvati, zloupotrebom položaja; Potpredsjednici opštine, Đoko Krivokapić i Dragan Perović, sklonište su izgradili ilegalno u svom rodnom selu, i nameće se pretpostavka da je tako učinjeno sa namjerom da par njihovih rođaka izvuče direktnu korist. Tako se sklonište nalazi na posjedu Slavka Krivokapića, ujedno i bližeg rođaka već spomenutog Đoka Krivokapića, koji je kasnije postavljen i za upravnika. Na mjesto čuvara postavljen je, gle čuda, i gospodin Peko Krivokapić, dok je za osobu zaduženu za održavanje i hranjenje pasa postavljen Marko Perović”, stoji u saopštenju.

Kako dodaje Šućur, saglasnost mještana sa ovom lokacijom azila kupljena je obećanjem da će biti asfaltiran dio puta koji ni danas nije završen, a predviđeno je proširenje objekta u kojih će biti uloženo i dodatnih 20 hiljada eura.

“Čitava ova situacija i bez navedenih insinuacija pokazuje nesposobnost naših gradskih vlasti da i najmanji problem kvalitetno riješi, i da je svako njihovo rešenje zapravo sklanjanje pod tepih koje čini više štete nego koristi. Pritom se pokazuje i njihova sklonost da u svakoj situaciji prepoznaju svoju korist, što sasvim dovoljno govori o etičkoj i moralnoj zakržljalosti onih koji sebe nazivaju “gospodarima” grada”, navodi on i dodaje da podatak o privatnim tužbama građana govori da je Opština u 2015. godini morala isplatiti preko 100.000 eura ako se u obzir uzmu i sudski troškovi, te da je ulaganje u, kako naziva, “porodični biznis” potpredsjednika Opštine očigledno neuspješno.

Naglasio je i da, pored štete koje nanose budžetu, zabrinjavajući je odnos prema samim životinjama, prema kojima se, kako navodi, odnose na svirep način.

“Potvrda tome su mnogrobojni dopisi koji su poslati na adresu Opštine od strane Udruženja za žaštitu životinja, kojima je, kako stvare stoje, jedino stalo do tih nedužnih stvorenja. Mi smo u našem programu uz njihovu pomoć, ponudili konkretan predlog rješavanja problema. Program obuhvata smanjenje populacije napuštenih pasa na human, efikasan i dugoročan način. A gospodu iz vlasti pitamo da li u Nikšiću postoji iko mimo vaših porodica i aktivista? I da li mi koji suprotno mislimo i koji nemamo krvne veze sa vama treba da napuštamo grad?”, zaključuje se u saopštenju.