Gladijator iz Nikšića: Vojkan Todorović najbolji na turniru u obaranju ruke

On je pokazao da je u dobroj formi, jer je u finišu meča trijumfovao protiv Bjelopoljca Nenada Rakovića. Raković je, kao i Todorović, na putu do finala pokazao najviše izdržljivosti i smirenosti u izuzetno jakoj konkurenciji.

''Nikad jači turnir u Crnoj Gori do sada. Bilo je preko 50 takmičara. Turnir je trajao četiri sata, u kategorijama ''desna do 95kg'', ''preko 95kg'' i ''lijeva ruka bez kategorija''. Osvojio sam prvo mjesto u kategoriji do 95kg, u kojoj je bilo i najviše takmičara. Milan Zečević, koji je, takođe, iz Nikšića bio je drugi lijevom rukom'', priča utiske za naš portal Todorović. 

On nije uspio da osvoji titulu apsolutnog šampiona u obaranju ruke, jer je u ''finalu finala'' izgubio od Novljanina Mirka Smolovića, koji je bio najbolji u kategoriji preko 95kg, gdje je u finalu savladao Momčila Komatinu.

''Za apsolutnu titulu izgubio sam od Mirka Smolovića koji je imao puno manje borbi, ali to ne umanjuje njegovu pobjedu'', dodao je Todorović.

Kaže da je organizacija turnira u ovoj disciplini počela prije pet godina na nivou Crne Gore.

''Zadnje dvije godine nije bilo takmičenja. Za to vrijeme ja sam trenirao svakog dana, jer sam izgubio prije dvije godine, odmah, u prvom kolu. Tada sam odlučio da se posvetim obaranju i trud se isplatio'', priča o svojim i počecima ovog takmičenja u Crnoj Gori ovaj 29-ogodišnji Nikšićanin.

Takmičenje u obaranju ruke održano je u prostorijama poznate podgoričke teretane ''Klub 55''. Prostor ove teretane bio je tijesan za brojne takmičare, ali i navijače koji su pratili sudar favorita, novajlija, starih rivala ili povratnika tokom četvorosatne borbe nerava, tetiva i mišica u nekoliko disciplina.

Još jedan okršaj u kojem je sve prštalo bio je sudar Dragana Dabetića iz Nikšića i Dražena Manojlovića iz Podgorice.

Sudije su odlučile da im ruke budu vezane, kako bi ih zadržale na ,,kvadratima“ table. Oba snažna borca su, poslije iscrpljujuće borbe, čini se, olakšali posao svojim protivnicima u daljem toku takmičenja.

U ovim borbama zabilježena su iscrpljujuća obaranja na putu do finala. Ako je nekog od takmičara na sredini nadmetanja zapao prejak protivnik, događale bi se ,,pirove pobjede“, jer je iscrpljenost nakon teškog klinča neminovno ostavljala trag.

Među takvim okršajima, simpatije publike pobralo je ukrštanje ruku Vlada Lakovića i Asmira Merulića, tzv. konički okršaj, kako ga je proglasila publika. Oba takmičara su u neizvjesnim ,,setovima“ po 15-20 sekundi držala publiku na ,,vrhovima prstiju“ oko stola. Inače, Vlado Laković i njegov brat Boris pioniri su obaranja ruku u Crnoj Gori.

Ništa manje zanimljivi okršaji viđeni su u kategoriji ljevorukih boraca. Tu je bez premca bio Rajan Ćupić iz Podgorice, koji se nadmetao i među dešnjacima.

Ćupić je u finalu savladao izuzetno jakog Milana Zečevića iz Nikšića.

Prema riječima Ćupića, koji je pored takmičarskog učešća bio jedan od sudija, ali i organizator takmičenja, ovo prvenstvo je podstrek za razvoj ovog sporta i iskorak u pravcu formiranja klubova i saveza, bez kojeg nema nadmetanja na najvišem, svjetskom nivou.