Orijentiring – sport za avanturiste i zaljubljenike u prirodu

Međutim, i kod nas postoje oni koji ga njeguju, organizuju državna i odlaske na inostrana takmičenja, ali sa skormnim budžetom i često bez bilo ikakve finasijske pomoći nadležnih inistitucija.

Na nedavno održanom regionalnom takmičenju u Mojkovcu, ekipa Planinarsko smučarskog društva Javorak osvojila je prva tri mjesta, te prvo mjesto u ukupnom plasmanu. Prema riječima jednog od takmičara, Krsta Drobnjaka, bili su ubjedljivo najbolji i prezadovoljni su ostvarenim rezultatima.

”Trebalo je i drugog dana da bude pojedinačno, ali magla nije dozvolila. Uglavnom organizovano je za sve zemlje iz bivše Jugoslavije, bilo je dosta ekipa iz Bosne i Crne Gore. Uzeli smo sve medalje što se tiče ekipne konkurencije. Što se tiče pojedinačnih kategorija postoje do 12, 14, 16 i do 18 godina, a kada je ekipno onda postoje do 16 i preko 16 godina, s tim što smo na ovom takmičenju bili svi zajedno“,objašnjava Krsto.

On se orijentiringom bavi već 10 godina, a počeo je zahvaljujući velikim crnogorskom planinarima Zdravku Vujičiću i Stevu Vujoviću, kojima su i posvetili osvojene pehare. Kaže da je orijetiring vrlo zanimljiv sport, koji se prije svega održava na otvorenom prostoru.On se može opisati kao kombinacija atletike, planinarenja i snalaženja u prirodi. Zadatak takmičara je da, uz pomoć karte i kompasa, za najkraće moguće vrijeme pronađe na terenu određen broj kontrolnih tačaka, odnosno kontrola, i to onim redosledom kako je nacrtano na karti. Ono što je posebno intresantno jeste da se u orijentiringu takmičari kreću po nepristupačnom terenu, šumama, livadama i duž rijeka, kako bi, ovjeravajući kontrolne tačke, što brže stigli do cilja. Prije početka takmičar dobija kartu na kojoj su ucrtana staza i mjesta kontrolnih tačaka, i gdje je posebnim simbolima obilježena konfiguracija terena,vegetacija,g rađeni objekti poput mostova i kuća, prirodni objekti kao što su rijeke ili močvare i naravno sjever. Ovi simboli pomažu da se takmičar lakše orijentiše u prostoru i zahvaljujući svom umijeću čitanja karte odluči kojim će se pravcem kretati.Naoružani kartom i kompasom, takmičari kreću u uzbudljivu avanturu po nepristupačnom terenu.

„Svake godine imamo takmičenja, što u Crnoj Gori, što u drugim državama. Bili smo na balkanskim prvenstvima, takmičenjima jugoistočene Evrope. Zanimljivo je jer si u prirodi, sretneš ponekog na stazi, pomogneš mu, tražite kontrole.Djeca koja probaju u našoj školi oduševe se i jedva čekaju da krenu sa tim i du na takmičenje. Bavimo se i planinarstvom, svake nedjelje smo na nekoj akciji koju planinarski klub organizuje, svaki put ima sve više ljudi, ima mnogo zainteresovane omladine, ali i starijih ljudi“,priča Krsto dodajući da je u školi orijentacije u Breznima ovog ljeta bilo preko pedesetoro djece.

On ističe da orijentiring može da pomogne i u svakodnevnom životu, pogotovo ako neko putuje u inostranstvo, te samo uz kartu nepoznatog grada može lako da se snađe.

“U svijetu je dosta zastupljeniji jer je mnogo ranije počeo sa svim tim nego u ovom dijelu jugositočne Evrope,iako su u ovom dijelu mnogo jaki Bugari. Najzastupljeniji je u Skadninavskim zemljama, to je sport koji je odatle praktično i počeo. Iz tih zemalja su mnogi svjetski šampioni, Šveđani i Norvežani. Mislim da bi i kod nas bilo vrhunskih takmičara ukoliko bi bilo neke pomoći, jer ne mogu djeca sve sama. Planinarski savez nam ne pomaže, a valjalo bi kada bi nam makar nešto pomogli ,bar neku pomoć da ne moramo sve da plaćamo kada idemo na takmičenja“,navodi on.

Iako nemaju finasijsku pomoć ni neke idealne uslove, ovi momci ostvaruju odlične rezultate. Krsto objašnjava da je u Crnoj Gori vrlo mali dio populacije upoznat sa ovim sportom, te da nema PSD Javorka, ni u Nikšiću se ne bi znalo da uopšte postoji.

“I u Srbiji je dosta zastupljeniji, oni imaju pripreme reprezentacije i sve im je plaćeno. Mi imamo reprezentaciju, ali poslednje dvije godine nijesmo išli zbog teške finasijske situacije, što je najveći problem jer sve to košta. Imali smo odlične rezultate u odnosu na to kakve uslove imamo.U drugim zemljama to su svakodnevni trenizni,sve je na ozbiljnijem nivou,a mi ponekad vikendom kada se skupimo.U maju smo bili na internacionalnom kampu na Ivanovim koritima, u organizaciji tima iz Austrije. Kada smo vidjeli kako oni funcionišu, imaju česte treninge tokom čitave godine,t eretanu, svu opremu, ništa ne plaćaju, a kad pogledamo naše uslove nama je smiješno“, iskren je Krsto.

Njihovi učitelji su iskusni planinari Marko Blečić, Dragutin Vujović i Đorđije Vujičić koji su ispisali zlatne stranice crnogorskog alpinizma osvajajući Mont Everest. Kako kaže, oni pokušavaju da krenu stopama čuvenih Nikšićana, kao i da svoje znanje prenose mlađim generacijama.

“Voljeli bi da idemo na velika takmičenja. Ako ništa da steknemo iskustvo, upoznamo ljude koji su u tome po 20,30 godina, da nam daju nam neki savjet“,zaključuje Krsto. Orijentiring je nastao u Skandinaviji u jedinicama švedske vojske, kao aktivnost koja je trebala da pomogne u obavljaju ratnih zadataka. Prvo dokumentovano vojno takmičenje održano je 1893.godine u Stokholmu, a prvo civilno 1900.godine u Oslu, kada je i nastao naziv „orijentacija“. Naglo se proširio tokom tridesetih godina prošlog vijeka nakon pronalaska kompasa, a proboj van granica Evrope dogodio se poslije Drugog svjetskog rata. Međunarodna orijentiring federacija osnovana je u Danskoj 1961.godine, prvo Evropsko prvenstvo 1962 godine u Norveškoj, dok je prvo svjetsko takmičenje održano u Finskoj četiri godine kasnije.